Posts
Τι είναι η Ολική Ανταλλαγή Εξουσίας (Total Power Exchange) και πως
διαφοροποιείται από μια σχέση Κυριαρχίας/Υποταγής (D/s relationship)
Από το: TPE vs D/s
Μετάφραση: Chiron
Δήλωση αποκήρυξης : Οι ακόλουθες σκέψεις και ορισμοί είναι αποκλειστικά δικοί μου, και δεν αποτελούν με κανένα τρόπο κάποιο επίσημο ορισμό της έννοιας της Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης.
Όλες οι σχέσεις Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης είναι μοναδικές και τόσο διαφορετικές η μία από την άλλη όσο και κάθε άλλη απλή ερωτική σχέση. Νομίζω ωστόσο ότι υπάρχουν και κάποιες ομοιότητες.
Επίσης, επειδή ακριβώς η σχέση μου με τον Leo είναι αυτή ενός Κυρίαρχου άνδρα και μίας υποτακτικής γυναίκας, το βρίσκω φυσικό να χρησιμοποιώ τη λέξη «Αυτός» για τον Κυριαρχικό, και τη λέξη «αυτή» για την τον υποτακτικό σύντροφο. Το φύλο όπως καταλαβαίνετε δεν αποτελεί ζήτημα σε μία σχέση Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης. Πρόκειται απλά για την οκνηρία μου.
---------------------------------------------------------------------------------
Είναι μάλλον ενδιαφέρον για μένα που είμαι αρκετά νέα στον κόσμο του BDSM, να ανακαλύπτω πόσο εχθρικοί είναι οι άνθρωποι με αυτόν τον σεξουαλικό προσανατολισμό, όταν πραγματεύονται με την ιδιόρρυθμη ερωτική σχέση με το όνομα Ολική Ανταλλαγή Δύναμης (Total Power Exchange).
Εφόσον το να ζω μέσα στα πλαίσια αυτού του είδους της σχέσης έχει γίνει πλέον τόσο φυσικό για μένα, δυσκολεύομαι να διακρίνω καλά την «απειλή» την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι του χώρου βλέπουν
σε αυτή τη σχέση. Και για να είμαι ειλικρινής, ένα από τα πρώτα κείμενα που διάβασα on-line ήταν τα "9 επίπεδα υποταγής".
Δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί ο συγγραφέας έβρισκε το 9ο επίπεδο υποταγής τόσο απίθανο να επιτευχθεί.
Κατανοώ ασφαλώς ότι μία σχέση Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης δεν είναι για τον οποιονδήποτε.
Και ασφαλώς δεν λέω ότι μια τέτοια σχέση είναι «καλύτερη» από οποιαδήποτε άλλη σχέση Κυριαρχίας/υποταγής.
Αυτό που με σιγουριά μπορώ να πω ωστόσο, είναι ότι πρόκειται για ένα ολοκληρωτικά διαφορετικό «παιχνίδι»
Λοιπόν τι είναι η TPE (Total Power Exchange)?
Το όνομα μιλάει στα αλήθεια από μόνο του.
Ολική για να δηλώσει την αντίθεση με την μερική.
Αυτό σημαίνει ότι η υποτακτική έχει παραδώσει τον εαυτό της στον μοναδικό της σύντροφο, τον Κυρίαρχο. Σώμα, μυαλό και ψυχή. Χωρίς περιορισμούς.
Από την πλευρά του ο Κυρίαρχος έχει αναλάβει αυτή την τεράστια ευθύνη. Έχει την υποτακτική υπό την πλήρη κατοχή του.
Λοιπόν πως αυτή η τοποθέτηση των πραγμάτων καταφέρνει να διαφοροποιήσει μια σχέση TPE από μια σχέση Κυριαρχίας/υποταγής?
Θα χρησιμοποιήσω τη σχέση μου με τον Leo στα παραδείγματα που θα παραθέσω, επειδή ακριβώς γνωρίζω τη λειτουργία της σχέσης μας καλύτερα από αυτή οποιασδήποτε άλλης.
Είναι μια δέσμευση ζωής
Τα TPE ζευγάρια δεσμεύονται για όλη τους τη ζωή. Ο θάνατος του ενός από τους δύο συντρόφους είναι η μόνη πιθανή «έξοδος» από αυτή τη σχέση. Τα περισσότερα TPE ζευγάρια που γνωρίζω είναι μέσα σε αυτή για όλη τους τη ζωή. Όταν ο Leo και εγώ παντρευτήκαμε υποσχέθηκα να τον Αγαπώ, να τον Τιμώ και να τον Υπακούω μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Για τους ανθρώπους που ήταν παρόντες ήταν απλά ένας γάμος σαν οποιονδήποτε άλλο. Τίποτα το ιδιαίτερα ασυνήθιστο με τους όρκους, εκτός ίσως από το μέρος το σχετικό με την «υπακοή».
Ο Leo και εγώ ακολουθούμε τους όρκους μας κατά λέξη.
Η υποτακτική δεν μπορεί να αποχωρήσει από τη σχέση.
Έχει παραδώσει τον εαυτό της στον Κυρίαρχο της και μαζί έχει παραιτηθεί και της δυνατότητας να δώσει τέλος σε μία σχέση. Και εφόσον είναι δεσμευμένοι για όλη τους τη ζωή , δεν υπάρχει στα αλήθεια έξοδος για την υποτακτική, απλά δεν μπορεί να φύγει από τη σχέση.
Αυτό είναι ένα από εκείνα τα σημεία που κάνουν τους περισσότερους ανθρώπους να «μαζεύονται» όταν μιλάνε σχετικά με μια τέτοιου είδους σχέση.
Το επιχείρημα τους ότι «μπορείς να φύγεις εάν το θέλεις» είναι φυσικά έγκυρο από την άποψη ότι μπορώ να βγω έξω από την πόρτα, αν έπρεπε να προσβληθώ από κάποια κρίση παραφροσύνης.
Ωστόσο ο Leo θα με ακολουθούσε και θα με έφερνε πάλι πίσω στο σπίτι.
Και αυτό είναι δικαίωμα του να το κάνει.
Τα περισσότερα από τα TPE ζευγάρια δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου πρακτικά δραστικά μέτρα στηρίζουν αυτή την «αδύνατο να αποχωρήσεις» απόφαση, την οποία τα ίδια ζευγάρια πήραν όταν εισήλθαν σε αυτού του τύπου τη σχέση.
Στη δική μας περίπτωση υπάρχουν δύο βασικά πράγματα.Καταρχήν δεν έχω κάποια απασχόληση έξω από το σπίτι μας. Κατά συνέπεια δεν έχω καθόλου δικά μου χρήματα. Όταν για κάποιο λόγο χρειαστώ χρήματα είμαι υποχρεωμένη να τα ζητήσω από τον Leo, και αυτός είναι που θα μου τα δώσει. Αν υπάρχουν ρέστα από κάποια αγορά που έχω κάνει είμαι υποχρεωμένη να τα δώσω πίσω στο Leo.
Ύστερα δεν έχω δικό μου αυτοκίνητο και έτσι δεν μπορώ να πάω πιο πέρα από εκεί που τα πόδια μου μπορούν να με πάνε, και δεν υπάρχουν δημόσια μεταφορικά μέσα εδώ γύρω. Έτσι, ακόμα και αν ξαφνικά με έπιανε κάποια κρίση τρέλας και επιχειρούσα να φύγω, αυτό θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο.
Γνωρίζω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους αυτό ακούγεται σαν φυλακή. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας είναι ότι είναι μια φυλακή μέσα στην οποία επιθυμώ να είμαι κλεισμένη.
Τα πρακτικά ζητήματα είναι εκεί για να στηρίζουν αυτή την επιθυμία-και για τους δυο μας. Σκέφτομαι σχετικά με αυτό σαν μια στάση ζωής την οποία μοιράζομαι με άλλους πολύ αφιερωμένους στην δέσμευση τους ανθρώπους, όπως είναι οι καλόγριες και οι μοναχοί (και η σύγκριση τελειώνει κάπου εδώ LOL)
Έχω ανακαλύψει ότι με το πέρασμα του χρόνου η σκέψη της φυγής γίνεται όλο και πιο απόμακρη.
Απλά δεν είναι πλέον ένα ζήτημα. Ακριβώς όπως και η όποια άλλη ιδιοκτησία του Leo βρίσκομαι απλώς εδώ. Όπως ακριβώς το αυτοκίνητο του δεν μπορεί να ξεκινήσει από μόνο του, έτσι και εγώ δεν μπορώ να ξεφύγω από τον έλεγχο που ασκεί πάνω μου.
Δεν υπάρχει συμβόλαιο
Παρακολουθώντας τα όσα λέγονται στο Διαδίκτυο, θα δεις ότι οι περισσότεροι "γκουρού" του D/s σου λένε να διαπραγματευθείς ένα συμφωνητικό πριν εμπλακείς σε μια 24/7 σχέση Κυριαρχίας/υποταγής.
Θα πρέπει να υπάρχει ένα είδος συμβολαίου το οποίο θα «ρυθμίζει» αυτά που επιτρέπονται και αυτά που δεν επιτρέπονται μέσα στα πλαίσια της σχέσης. Σε μια μερική σχέση δείχνει λογικό ότι υπάρχει η ανάγκη ενός συμφωνητικού.
Υπάρχουν περιοχές μεταξύ των δύο προσώπων οι οποίες βρίσκονται έξω από τα πλαίσια των σχέσεων Κυριαρχίας/υποταγής?
Παιδιά ίσως ή η εξωτερική απασχόληση της υποτακτικής?
Υπάρχει ένα χρονικό πλαίσιο στη σχέση? Μήπως η ανταλλαγή δύναμης ισχύει μόνο για το χώρο της κρεβατοκάμαρας?
Σε μία σχέση Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης ένα συμβόλαιο είναι άνευ ουσίας. Η υποτακτική έχει ήδη παραδοθεί ολοκληρωτικά στον Κυρίαρχο της. Δεν υπάρχει λόγος να στενέψει η έκταση της επιρροής του πάνω της. Αυτός έχει όλη την ισχύ. Αυτή δεν έχει τίποτα. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να το τοποθετήσεις αυτό σε
ένα κομμάτι χαρτιού.
Το μόνο κομμάτι χαρτιού που έχουμε είναι οι όρκοι του γάμου μας ,και αυτοί που δώσαμε ο ένας στον άλλο όταν μου φόρεσε το κολάρο, 6 μήνες μετά το γάμο μας...
Δεν υπάρχουν κανόνες
Όταν εγκαθιδρύσαμε την Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης σχέση μας, προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το « πώς να το κάνετε με το σωστό τρόπο».
Όλοι λέγανε ότι χρειαζόμασταν κανόνες. Προσπαθήσαμε σοβαρά.
Καταγράψαμε πολλές από τις ιδέες και προτάσεις που νιώθαμε ότι μπορεί να μας ταιριάζουν. Αλλά στο τέλος ανακαλύψαμε ότι αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά σπατάλη χαρτιού.
Επειδή απλά ο Leo έχει τον απόλυτο λόγο.
Εάν μου πει να πάω και να βάψω τα μαλλιά μου μοβ, αυτό ακριβώς και πρόκειται να κάνω.Οι αποφάσεις του σχετικά με μένα δεν μπαίνουν συχνά σε λεπτομέρειες του τύπου τι να φορέσω, πότε να πάω στο μπάνιο και σε καθημερινές συνήθειες σαν αυτές.
Αλλά φυσικά αν για κάποιο λόγο το θελήσει, μπορεί να πάρει και «όλες τις μικρές μου αποφάσεις» επίσης.Και αυτό είναι δικαίωμα του.
Κυρίως αποφασίζει για τις γενικές γραμμές. Στο παράδειγμα της κόμμωσης μου, γνωρίζω ότι με προτιμά με κοντά κουρεμένο μαλλί, και από εκεί και μετά εξαρτάται από μένα να αποφασίσω το πότε χρειάζομαι κούρεμα ή κάτι άλλο σχετικό με την κόμμωση μου.
Όταν νομίζω ότι είναι ώρα να φτιάξω το μαλλί μου θα τον ρωτήσω αν μπορώ να κλείσω ραντεβού με την κομμώτρια μου, και θα του ζητήσω τα χρήματα για να πληρώσω.
Όσο για την ακόμα μεγαλύτερη εικόνα, ο Leo αποφασίζει για τις προτεραιότητες μου-για το πώς πρέπει να χρησιμοποιώ το χρόνο μας , και για το πότε μου επιτρέπεται να βγαίνω από το σπίτι.
Έχει αποφασίσει ότι προς το παρόν δεν πρέπει να έχω κάποια εξωτερική απασχόληση, επιπλέον δεν έχω καθόλου δικά μου χρήματα, ούτε μεταφορικό μέσο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αυτό θα το ονόμαζαν φυλάκιση. Και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν το γεγονός, ότι αυτή ακριβώς είναι και η ζωή που με κάνει ευτυχισμένη.
Δεν υπάρχει λέξη ασφαλείας (safeword)...
Προς έκπληξη μου ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι στα αλήθεια προσβάλλονται, όταν μαθαίνουν ότι δεν έχω κάποια λέξη ασφαλείας.
Δεν καταλαβαίνω καν την έννοια της λέξης ασφαλείας. Θα ένιωθα ότι εγώ έχω τον έλεγχο αν μπορούσα να κραυγάζω «κόκκινο» ή «κίτρινο», και ο Leo ήταν υποχρεωμένος να σταματήσει οτιδήποτε και αν έκανε.
Σε μια σχέση Ολοκληρωτικής Ανταλλαγής Δύναμης δεν υπάρχουν «διαλείμματα για ξεκούραση» ούτε λέξεις ασφαλείας. Ό Leo είναι ο Αφέντης σε συνεχή βάση. Γνωρίζει τις αντιδράσεις μου αρκετά καλά έτσι ώστε να μπορεί να εκτιμήσει την όποια δραστηριότητα του και είτε να τη συνεχίσει ή να την αλλάξει.
Για μένα είναι σαν τον προπονητή κάποιας ομάδας του basketball.
Ο προπονητής πιέζει τα όρια των παικτών του, συχνά πέραν και του σημείου που ο κάθε παίκτης φαντάζεται ότι είναι ικανός να φτάσει.
Και ένας καλός προπονητής το κάνει αυτό ξανά και ξανά. Και οι παίκτες του τον αγαπούν για αυτή του την ικανότητα.
Εάν ένας παίκτης πει «δεν αντέχω άλλο…» είναι πιθανό ότι κάποιος προπονητής θα του απαντήσει «εντάξει ,το ξέρω ότι δεν μπορείς». Ένας καλός προπονητής όμως θα έλεγε « Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις .Σου έχω εμπιστοσύνη. Προσπάθησε πιο σκληρά»
Ή ακόμα μπορεί να δοκίμαζε την ψυχολογία του αντίστροφου, γνωρίζοντας ότι αν πει προς τον παίκτη «Δεν περίμενα ότι θα μπορούσες να το κάνεις», ο παίκτης θα το έβλεπε σαν πρόκληση για να ξεπεράσει ακόμα και τον καλύτερο του εαυτό.
Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις ούτε «γνωστά όρια»
Οι περισσότεροι παίκτες στη δημόσια σκηνή θα διαπραγματευθούν μια σκηνή, και θα καθορίσουν τα όρια του υποτακτικού πριν αρχίσουν να παίζουν.
Αυτό δεν ισχύει για ένα TPE ζευγάρι. Είναι τελείως άσχετο ακόμα και το να σκέφτεσαι σύμφωνα με αυτά τα πρότυπα.
Έχω παραδώσει στο Leo το σώμα, το μυαλό, και την ψυχή μου και έχει αναλάβει να διαχειριστεί την εξερεύνηση των ορίων μου.
Ασφαλώς όλοι οι άνθρωποι έχουν όρια-συμπεριλαμβανομένης και μιας υποτακτικής σε μια TPE ερωτική σχέση.
Έχω πολλά! Αλλά μέρος αυτού που μας προκαλεί ρίγη συγκινήσεως είναι να τα ανακαλύπτουμε, και για τον Leoνα τα ωθεί προς τα εμπρός, …όποια όρια αισθάνεται ότι είναι επιθυμητό να ωθήσει...…
Και για να ολοκληρώσουμε…
Λοιπόν, ποιος είναι ο απώτερος στόχος ενός ζευγαριού που ζει μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης?
Θα έλεγα ότι είναι μια συμβίωσις; το να γίνουν σχεδόν «ένα πρόσωπο», ή ένα είδος οργανισμού το οποίο είναι ΕΝΑ αλλά αποτελείται από δύο αλληλοεξαρτώμενα κύτταρα.
Σίγουρα αυτή η σχέση δεν είναι για τον καθένα. Τα δύο εμπλεκόμενα πρόσωπα θα πρέπει να τη θέλουν στα αλήθεια και να αποκομίζουν ευχαρίστηση από αυτή. Η υποτακτική θα πρέπει να νιώθει την ανάγκη να παραδώσει κάθε έλεγχο, και ο Κυρίαρχος από την άλλη πλευρά πρέπει να έχει την ανάγκη του ολοκληρωτικού ελέγχου.
Είναι ποτέ δυνατόν να πλησιάσεις ένα στόχο όπως αυτός? Χμμμ…ίσως όχι.
Και από μια άποψη αυτό δεν έχει και τόση σημασία.
Το ταξίδι που πρέπει να κάνεις για να φτάσεις εκεί προσφέρει την ικανοποίηση από μόνο του.
Και ναι, σε μας αρέσει να ταξιδεύουμε...
Από το: TPE vs D/s
Μετάφραση: Chiron
Δήλωση αποκήρυξης : Οι ακόλουθες σκέψεις και ορισμοί είναι αποκλειστικά δικοί μου, και δεν αποτελούν με κανένα τρόπο κάποιο επίσημο ορισμό της έννοιας της Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης.
Όλες οι σχέσεις Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης είναι μοναδικές και τόσο διαφορετικές η μία από την άλλη όσο και κάθε άλλη απλή ερωτική σχέση. Νομίζω ωστόσο ότι υπάρχουν και κάποιες ομοιότητες.
Επίσης, επειδή ακριβώς η σχέση μου με τον Leo είναι αυτή ενός Κυρίαρχου άνδρα και μίας υποτακτικής γυναίκας, το βρίσκω φυσικό να χρησιμοποιώ τη λέξη «Αυτός» για τον Κυριαρχικό, και τη λέξη «αυτή» για την τον υποτακτικό σύντροφο. Το φύλο όπως καταλαβαίνετε δεν αποτελεί ζήτημα σε μία σχέση Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης. Πρόκειται απλά για την οκνηρία μου.
---------------------------------------------------------------------------------
Είναι μάλλον ενδιαφέρον για μένα που είμαι αρκετά νέα στον κόσμο του BDSM, να ανακαλύπτω πόσο εχθρικοί είναι οι άνθρωποι με αυτόν τον σεξουαλικό προσανατολισμό, όταν πραγματεύονται με την ιδιόρρυθμη ερωτική σχέση με το όνομα Ολική Ανταλλαγή Δύναμης (Total Power Exchange).
Εφόσον το να ζω μέσα στα πλαίσια αυτού του είδους της σχέσης έχει γίνει πλέον τόσο φυσικό για μένα, δυσκολεύομαι να διακρίνω καλά την «απειλή» την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι του χώρου βλέπουν
σε αυτή τη σχέση. Και για να είμαι ειλικρινής, ένα από τα πρώτα κείμενα που διάβασα on-line ήταν τα "9 επίπεδα υποταγής".
Δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί ο συγγραφέας έβρισκε το 9ο επίπεδο υποταγής τόσο απίθανο να επιτευχθεί.
Κατανοώ ασφαλώς ότι μία σχέση Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης δεν είναι για τον οποιονδήποτε.
Και ασφαλώς δεν λέω ότι μια τέτοια σχέση είναι «καλύτερη» από οποιαδήποτε άλλη σχέση Κυριαρχίας/υποταγής.
Αυτό που με σιγουριά μπορώ να πω ωστόσο, είναι ότι πρόκειται για ένα ολοκληρωτικά διαφορετικό «παιχνίδι»
Λοιπόν τι είναι η TPE (Total Power Exchange)?
Το όνομα μιλάει στα αλήθεια από μόνο του.
Ολική για να δηλώσει την αντίθεση με την μερική.
Αυτό σημαίνει ότι η υποτακτική έχει παραδώσει τον εαυτό της στον μοναδικό της σύντροφο, τον Κυρίαρχο. Σώμα, μυαλό και ψυχή. Χωρίς περιορισμούς.
Από την πλευρά του ο Κυρίαρχος έχει αναλάβει αυτή την τεράστια ευθύνη. Έχει την υποτακτική υπό την πλήρη κατοχή του.
Λοιπόν πως αυτή η τοποθέτηση των πραγμάτων καταφέρνει να διαφοροποιήσει μια σχέση TPE από μια σχέση Κυριαρχίας/υποταγής?
Θα χρησιμοποιήσω τη σχέση μου με τον Leo στα παραδείγματα που θα παραθέσω, επειδή ακριβώς γνωρίζω τη λειτουργία της σχέσης μας καλύτερα από αυτή οποιασδήποτε άλλης.
Είναι μια δέσμευση ζωής
Τα TPE ζευγάρια δεσμεύονται για όλη τους τη ζωή. Ο θάνατος του ενός από τους δύο συντρόφους είναι η μόνη πιθανή «έξοδος» από αυτή τη σχέση. Τα περισσότερα TPE ζευγάρια που γνωρίζω είναι μέσα σε αυτή για όλη τους τη ζωή. Όταν ο Leo και εγώ παντρευτήκαμε υποσχέθηκα να τον Αγαπώ, να τον Τιμώ και να τον Υπακούω μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Για τους ανθρώπους που ήταν παρόντες ήταν απλά ένας γάμος σαν οποιονδήποτε άλλο. Τίποτα το ιδιαίτερα ασυνήθιστο με τους όρκους, εκτός ίσως από το μέρος το σχετικό με την «υπακοή».
Ο Leo και εγώ ακολουθούμε τους όρκους μας κατά λέξη.
Η υποτακτική δεν μπορεί να αποχωρήσει από τη σχέση.
Έχει παραδώσει τον εαυτό της στον Κυρίαρχο της και μαζί έχει παραιτηθεί και της δυνατότητας να δώσει τέλος σε μία σχέση. Και εφόσον είναι δεσμευμένοι για όλη τους τη ζωή , δεν υπάρχει στα αλήθεια έξοδος για την υποτακτική, απλά δεν μπορεί να φύγει από τη σχέση.
Αυτό είναι ένα από εκείνα τα σημεία που κάνουν τους περισσότερους ανθρώπους να «μαζεύονται» όταν μιλάνε σχετικά με μια τέτοιου είδους σχέση.
Το επιχείρημα τους ότι «μπορείς να φύγεις εάν το θέλεις» είναι φυσικά έγκυρο από την άποψη ότι μπορώ να βγω έξω από την πόρτα, αν έπρεπε να προσβληθώ από κάποια κρίση παραφροσύνης.
Ωστόσο ο Leo θα με ακολουθούσε και θα με έφερνε πάλι πίσω στο σπίτι.
Και αυτό είναι δικαίωμα του να το κάνει.
Τα περισσότερα από τα TPE ζευγάρια δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου πρακτικά δραστικά μέτρα στηρίζουν αυτή την «αδύνατο να αποχωρήσεις» απόφαση, την οποία τα ίδια ζευγάρια πήραν όταν εισήλθαν σε αυτού του τύπου τη σχέση.
Στη δική μας περίπτωση υπάρχουν δύο βασικά πράγματα.Καταρχήν δεν έχω κάποια απασχόληση έξω από το σπίτι μας. Κατά συνέπεια δεν έχω καθόλου δικά μου χρήματα. Όταν για κάποιο λόγο χρειαστώ χρήματα είμαι υποχρεωμένη να τα ζητήσω από τον Leo, και αυτός είναι που θα μου τα δώσει. Αν υπάρχουν ρέστα από κάποια αγορά που έχω κάνει είμαι υποχρεωμένη να τα δώσω πίσω στο Leo.
Ύστερα δεν έχω δικό μου αυτοκίνητο και έτσι δεν μπορώ να πάω πιο πέρα από εκεί που τα πόδια μου μπορούν να με πάνε, και δεν υπάρχουν δημόσια μεταφορικά μέσα εδώ γύρω. Έτσι, ακόμα και αν ξαφνικά με έπιανε κάποια κρίση τρέλας και επιχειρούσα να φύγω, αυτό θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο.
Γνωρίζω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους αυτό ακούγεται σαν φυλακή. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας είναι ότι είναι μια φυλακή μέσα στην οποία επιθυμώ να είμαι κλεισμένη.
Τα πρακτικά ζητήματα είναι εκεί για να στηρίζουν αυτή την επιθυμία-και για τους δυο μας. Σκέφτομαι σχετικά με αυτό σαν μια στάση ζωής την οποία μοιράζομαι με άλλους πολύ αφιερωμένους στην δέσμευση τους ανθρώπους, όπως είναι οι καλόγριες και οι μοναχοί (και η σύγκριση τελειώνει κάπου εδώ LOL)
Έχω ανακαλύψει ότι με το πέρασμα του χρόνου η σκέψη της φυγής γίνεται όλο και πιο απόμακρη.
Απλά δεν είναι πλέον ένα ζήτημα. Ακριβώς όπως και η όποια άλλη ιδιοκτησία του Leo βρίσκομαι απλώς εδώ. Όπως ακριβώς το αυτοκίνητο του δεν μπορεί να ξεκινήσει από μόνο του, έτσι και εγώ δεν μπορώ να ξεφύγω από τον έλεγχο που ασκεί πάνω μου.
Δεν υπάρχει συμβόλαιο
Παρακολουθώντας τα όσα λέγονται στο Διαδίκτυο, θα δεις ότι οι περισσότεροι "γκουρού" του D/s σου λένε να διαπραγματευθείς ένα συμφωνητικό πριν εμπλακείς σε μια 24/7 σχέση Κυριαρχίας/υποταγής.
Θα πρέπει να υπάρχει ένα είδος συμβολαίου το οποίο θα «ρυθμίζει» αυτά που επιτρέπονται και αυτά που δεν επιτρέπονται μέσα στα πλαίσια της σχέσης. Σε μια μερική σχέση δείχνει λογικό ότι υπάρχει η ανάγκη ενός συμφωνητικού.
Υπάρχουν περιοχές μεταξύ των δύο προσώπων οι οποίες βρίσκονται έξω από τα πλαίσια των σχέσεων Κυριαρχίας/υποταγής?
Παιδιά ίσως ή η εξωτερική απασχόληση της υποτακτικής?
Υπάρχει ένα χρονικό πλαίσιο στη σχέση? Μήπως η ανταλλαγή δύναμης ισχύει μόνο για το χώρο της κρεβατοκάμαρας?
Σε μία σχέση Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης ένα συμβόλαιο είναι άνευ ουσίας. Η υποτακτική έχει ήδη παραδοθεί ολοκληρωτικά στον Κυρίαρχο της. Δεν υπάρχει λόγος να στενέψει η έκταση της επιρροής του πάνω της. Αυτός έχει όλη την ισχύ. Αυτή δεν έχει τίποτα. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να το τοποθετήσεις αυτό σε
ένα κομμάτι χαρτιού.
Το μόνο κομμάτι χαρτιού που έχουμε είναι οι όρκοι του γάμου μας ,και αυτοί που δώσαμε ο ένας στον άλλο όταν μου φόρεσε το κολάρο, 6 μήνες μετά το γάμο μας...
Δεν υπάρχουν κανόνες
Όταν εγκαθιδρύσαμε την Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης σχέση μας, προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το « πώς να το κάνετε με το σωστό τρόπο».
Όλοι λέγανε ότι χρειαζόμασταν κανόνες. Προσπαθήσαμε σοβαρά.
Καταγράψαμε πολλές από τις ιδέες και προτάσεις που νιώθαμε ότι μπορεί να μας ταιριάζουν. Αλλά στο τέλος ανακαλύψαμε ότι αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά σπατάλη χαρτιού.
Επειδή απλά ο Leo έχει τον απόλυτο λόγο.
Εάν μου πει να πάω και να βάψω τα μαλλιά μου μοβ, αυτό ακριβώς και πρόκειται να κάνω.Οι αποφάσεις του σχετικά με μένα δεν μπαίνουν συχνά σε λεπτομέρειες του τύπου τι να φορέσω, πότε να πάω στο μπάνιο και σε καθημερινές συνήθειες σαν αυτές.
Αλλά φυσικά αν για κάποιο λόγο το θελήσει, μπορεί να πάρει και «όλες τις μικρές μου αποφάσεις» επίσης.Και αυτό είναι δικαίωμα του.
Κυρίως αποφασίζει για τις γενικές γραμμές. Στο παράδειγμα της κόμμωσης μου, γνωρίζω ότι με προτιμά με κοντά κουρεμένο μαλλί, και από εκεί και μετά εξαρτάται από μένα να αποφασίσω το πότε χρειάζομαι κούρεμα ή κάτι άλλο σχετικό με την κόμμωση μου.
Όταν νομίζω ότι είναι ώρα να φτιάξω το μαλλί μου θα τον ρωτήσω αν μπορώ να κλείσω ραντεβού με την κομμώτρια μου, και θα του ζητήσω τα χρήματα για να πληρώσω.
Όσο για την ακόμα μεγαλύτερη εικόνα, ο Leo αποφασίζει για τις προτεραιότητες μου-για το πώς πρέπει να χρησιμοποιώ το χρόνο μας , και για το πότε μου επιτρέπεται να βγαίνω από το σπίτι.
Έχει αποφασίσει ότι προς το παρόν δεν πρέπει να έχω κάποια εξωτερική απασχόληση, επιπλέον δεν έχω καθόλου δικά μου χρήματα, ούτε μεταφορικό μέσο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αυτό θα το ονόμαζαν φυλάκιση. Και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν το γεγονός, ότι αυτή ακριβώς είναι και η ζωή που με κάνει ευτυχισμένη.
Δεν υπάρχει λέξη ασφαλείας (safeword)...
Προς έκπληξη μου ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι στα αλήθεια προσβάλλονται, όταν μαθαίνουν ότι δεν έχω κάποια λέξη ασφαλείας.
Δεν καταλαβαίνω καν την έννοια της λέξης ασφαλείας. Θα ένιωθα ότι εγώ έχω τον έλεγχο αν μπορούσα να κραυγάζω «κόκκινο» ή «κίτρινο», και ο Leo ήταν υποχρεωμένος να σταματήσει οτιδήποτε και αν έκανε.
Σε μια σχέση Ολοκληρωτικής Ανταλλαγής Δύναμης δεν υπάρχουν «διαλείμματα για ξεκούραση» ούτε λέξεις ασφαλείας. Ό Leo είναι ο Αφέντης σε συνεχή βάση. Γνωρίζει τις αντιδράσεις μου αρκετά καλά έτσι ώστε να μπορεί να εκτιμήσει την όποια δραστηριότητα του και είτε να τη συνεχίσει ή να την αλλάξει.
Για μένα είναι σαν τον προπονητή κάποιας ομάδας του basketball.
Ο προπονητής πιέζει τα όρια των παικτών του, συχνά πέραν και του σημείου που ο κάθε παίκτης φαντάζεται ότι είναι ικανός να φτάσει.
Και ένας καλός προπονητής το κάνει αυτό ξανά και ξανά. Και οι παίκτες του τον αγαπούν για αυτή του την ικανότητα.
Εάν ένας παίκτης πει «δεν αντέχω άλλο…» είναι πιθανό ότι κάποιος προπονητής θα του απαντήσει «εντάξει ,το ξέρω ότι δεν μπορείς». Ένας καλός προπονητής όμως θα έλεγε « Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις .Σου έχω εμπιστοσύνη. Προσπάθησε πιο σκληρά»
Ή ακόμα μπορεί να δοκίμαζε την ψυχολογία του αντίστροφου, γνωρίζοντας ότι αν πει προς τον παίκτη «Δεν περίμενα ότι θα μπορούσες να το κάνεις», ο παίκτης θα το έβλεπε σαν πρόκληση για να ξεπεράσει ακόμα και τον καλύτερο του εαυτό.
Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις ούτε «γνωστά όρια»
Οι περισσότεροι παίκτες στη δημόσια σκηνή θα διαπραγματευθούν μια σκηνή, και θα καθορίσουν τα όρια του υποτακτικού πριν αρχίσουν να παίζουν.
Αυτό δεν ισχύει για ένα TPE ζευγάρι. Είναι τελείως άσχετο ακόμα και το να σκέφτεσαι σύμφωνα με αυτά τα πρότυπα.
Έχω παραδώσει στο Leo το σώμα, το μυαλό, και την ψυχή μου και έχει αναλάβει να διαχειριστεί την εξερεύνηση των ορίων μου.
Ασφαλώς όλοι οι άνθρωποι έχουν όρια-συμπεριλαμβανομένης και μιας υποτακτικής σε μια TPE ερωτική σχέση.
Έχω πολλά! Αλλά μέρος αυτού που μας προκαλεί ρίγη συγκινήσεως είναι να τα ανακαλύπτουμε, και για τον Leoνα τα ωθεί προς τα εμπρός, …όποια όρια αισθάνεται ότι είναι επιθυμητό να ωθήσει...…
Και για να ολοκληρώσουμε…
Λοιπόν, ποιος είναι ο απώτερος στόχος ενός ζευγαριού που ζει μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης Ολικής Ανταλλαγής Δύναμης?
Θα έλεγα ότι είναι μια συμβίωσις; το να γίνουν σχεδόν «ένα πρόσωπο», ή ένα είδος οργανισμού το οποίο είναι ΕΝΑ αλλά αποτελείται από δύο αλληλοεξαρτώμενα κύτταρα.
Σίγουρα αυτή η σχέση δεν είναι για τον καθένα. Τα δύο εμπλεκόμενα πρόσωπα θα πρέπει να τη θέλουν στα αλήθεια και να αποκομίζουν ευχαρίστηση από αυτή. Η υποτακτική θα πρέπει να νιώθει την ανάγκη να παραδώσει κάθε έλεγχο, και ο Κυρίαρχος από την άλλη πλευρά πρέπει να έχει την ανάγκη του ολοκληρωτικού ελέγχου.
Είναι ποτέ δυνατόν να πλησιάσεις ένα στόχο όπως αυτός? Χμμμ…ίσως όχι.
Και από μια άποψη αυτό δεν έχει και τόση σημασία.
Το ταξίδι που πρέπει να κάνεις για να φτάσεις εκεί προσφέρει την ικανοποίηση από μόνο του.
Και ναι, σε μας αρέσει να ταξιδεύουμε...
